Yaşar Rota schreef de nieuwe terminologie van rail en transport

Yaşar Rota schreef de nieuwe terminologie van spoorwegen en transport: in het witboek worden de mondiale ontwikkelingen in de vervoerssector, toekomstige uitdagingen en beleidsinitiatieven waarmee rekening moet worden gehouden, besproken. Vervoer blijft een sleutelelement van economische ontwikkeling, regionale en sociale cohesie, maar staat ook voor nieuwe uitdagingen.
1- TEKSTEN BETREFFENDE DE SPOORWEG- EN TRANSPORTSECTOR
De afgelopen jaren zijn er belangrijke ontwikkelingen geweest met betrekking tot de transportsector. Als gevolg van deze ontwikkelingen zijn de transportsector en met name het spoorvervoer een structureel en functioneel veranderingsproces aangegaan. Wanneer we kijken naar de belangrijkste wetgeving die de infrastructuur van deze verandering vormt en regisseert, zien we:
Turkse nationale programma voor de overname van het acquis (Last 2008)
Turkije Vervoer en communicatiestrategie Target 2023 (2011)
De liberalisering van het spoorvervoer wet nr 6461 Over Turkije (mei 1 2013)
11.Transport Resultaten van Maritime and Communication Council (5-7, september 2013)
Decreet Law 655 over de Organisatie en Plichten van het Ministerie van Transport, Maritieme Zaken en Communicatie (1 november 2011)
10. Ontwikkelingsplan (2014-2018) periode gestart
Alle gemeenschappelijke doel van de opheffing van ongelijkheden tussen de vervoerswijzen in Turkije, waardoor de bijdrage van de transportsector groene en schone omgeving voor het creëren, vermindering van het olieverbruik in de transportsector, een gecombineerde transportsystemen de weg vrijmaken voor het concurrentievermogen met de wereld maken van de grond voor de schepping, stedelijke en kentlerara belangrijkste vervoer het gebruik van railsystemen als assen.
OPENEN VAN 2- SPOORWEG NAAR PARTICULIERE SECTOR
Aan het begin van de 1990s heeft de Europese Unie (EU) enkele beperkte praktijken geïntroduceerd met betrekking tot het openstellen van de markt voor de particuliere sector en de bevordering van spoorwegen door het beheer van spoorwegondernemingen, onafhankelijk van de staat en de scheiding van rekeningen tussen infrastructuurbeheer en spoorwegondernemingen.
EU, 29 juli 1991 en Richtlijn 91 / 440 / EEG van de Raad verplichtten de herstructurering van het spoorwegsysteem in de landen van de Gemeenschap. De doelstellingen van de richtlijn zijn:
Zorgen voor de vrijheid van bestuur (openbaar, privé) van spoorwegorganisaties.
Een onderscheid maken tussen spoorwegbedrijf en infrastructuurbeheer.
De financiële structuren van organisaties verbeteren.
Om ervoor te zorgen dat internationale spoorwegorganisaties de netwerken van lidstaten gebruiken.
Gemeenschapsspoorwegen beter in staat stellen zich aan te passen aan de eisen van de interne markt.
Verhoog hun productiviteit. De EU wil ook dat de spoorweginfrastructuur in handen is van de staat als el monopolie el.
Vanaf 2000 is echter meer innovatie nodig in de inhoud van pakketten met wettelijke voorzorgsmaatregelen. De Commissie zet het hervormingsproces dat begon met de 91 / 440-richtlijn voort als een volgende stap in de vorm van het "Eerste spoorwegpakket".
2001 goedgekeurd in 1 Spoorpakket;
Opening van de internationale spoorwegmarkt.
Ontwikkeling van een algemeen kader voor de ontwikkeling van de Europese spoorwegen, met een toelichting van de relatie tussen de staats- en infrastructuurbeheerder, staats- en spoorwegondernemingen, infrastructuurbeheerder en spoorwegondernemingen (Richtlijn 2001 / 12 / EG).
Verplichtingen voor vrachtbedrijven om vergunningen voor het Europese spoorwegnet te verkrijgen (Richtlijn 2001 / 13 / EG).
Definitie van beleid voor capaciteitstoewijzing en infrastructuurbepaling (Richtlijn 2001 / 14 / EG).
2004 goedgekeurd in 2. Spoorpakket:
Een gemeenschappelijke aanpak van spoorwegveiligheid (Richtlijn 2004 / 49 / EG).
Vereisten voor de interoperabiliteit van Europese hogesnelheids- en conventionele spoorwegsystemen (Richtlijn 2004 / 50 / EG).
Openstelling van de nationale en internationale rail voor goederenvervoer over het Europese netwerk (Richtlijn 2004 / 51 / EG).
Oprichting van het Europees Spoorwegbureau (ERA) (Verordening (EG) 1335 / 2008, zoals gewijzigd bij Verordening 881 / 2004).
Dientengevolge; De markt voor goederenvervoer per spoor wordt vanaf 15 maart 2003 geliberaliseerd in het trans-Europese netwerk voor goederenvervoer per spoor, vanaf 1 januari 2006 voor concurrentie voor internationaal vrachtvervoer en voor al het vrachtvervoer op 1 januari 2007.
2007 goedgekeurd in 3. Spoorpakket:
Concurrentie voor internationale passagiersdiensten (Richtlijn 2007 / 58 / EG).
Stel procedures op voor certificering van chauffeurs (Richtlijn 2007 / 59 / EC).
Omvat basisrechten voor passagiers (Regulation 1371 / 2007).
1 Internationale passagiersdiensten worden vanaf januari 2010 geliberaliseerd. Ook onder dit pakket hebben alle passagiers die nationaal of internationaal reizen dezelfde rechten.
4.Spoorwegpakket: zoals vermeld in het 2011-witboek van de EU, wordt het 4.Railway-pakket 3 onder verschillende rubrieken behandeld.
* Opening van de nationale passagiersmarkt: openstelling van de nationale spoorwegpassagiersmarkt voor concurrentie, inclusief routes die worden geëxploiteerd onder openbare-dienstverplichtingen, alsmede open toegangslijnen. (Richtlijn 91 / 440 / EG betreffende de ontwikkeling van de spoorwegen in de Gemeenschap en Verordening 1370 / 2007 inzake passagiersvervoersdiensten per spoor en over de weg.)
* Infrastructuurbeheer: infrastructuurbeheerder werkt om het gebruik van infrastructuurcapaciteit te optimaliseren en infrastructuurbeheer zorgt voor niet-discriminerende toegang tot infrastructuur en spoorweggerelateerde diensten. (Richtlijn 91 / 440 / EG betreffende de ontwikkeling van de spoorwegen in de Gemeenschap en de reorganisatie van Richtlijn 2011 / 14 / EG inzake de toewijzing en vergoeding van spoorweginfrastructuur.)
* Interoperabiliteit en veiligheid: het elimineren van de bestaande administratieve en technische beperkingen, ondanks alle regelgeving, met name het verminderen van administratieve kosten, het versnellen van procedures, het vergroten van schaalvoordelen voor spoorwegondernemingen en het vaststellen van een gemeenschappelijke aanpak van veiligheid en interoperabiliteit om discriminatie te voorkomen. (Richtlijn 2004 / 49 / EG inzake de veiligheid van de spoorwegen in de Gemeenschap, Richtlijn 2008 / 57 / EG betreffende de interoperabiliteit van communautaire spoorwegstelsels, en Verordening 881 / 2004 betreffende de oprichting van het Europees Spoorwegbureau (ERA). te bewerken.)
3- WITBOEK VAN EU
White Books zijn documenten die door de Europese Commissie kunnen worden omgezet in EU-activiteiten op verschillende gebieden; het is meestal de volgende fase na de groene boeken. Indien goedgekeurd door de Raad, kan het Witboek "Actieprogramma's van de Europese Unie" worden in verwante gebieden.
Ter ondersteuning van intermodaal vervoer, bijvoorbeeld, is de focus van het Witboek: Avrupa European Transport Policy for 2010: Time for Decision Making ", gepubliceerd door de Commissie, gecombineerd vervoer. Het boek dient voor het reconstrueren van de balans tussen vervoerswijzen.
Het doel van het beleid van de Commissie inzake intermodaal vrachtvervoer; Het ondersteunt efficiënt deur-tot-deurvervoer van goederen met behulp van twee of meer transportmiddelen in de geïntegreerde transportketen. Elke wijze van transport; potentiële capaciteit, hoog niveau van beveiliging, flexibiliteit, laag energieverbruik, lage impact op het milieu.
ook; Intermodaal vervoer maakt het mogelijk dat elke modus zijn eigen rol op zich neemt bij het bouwen van transportketens die effectiever, betaalbaarder en duurzamer zijn.
Het wegtransport zou naar verwachting met 1998 procent tussen 2010 en 50 toenemen. In overeenstemming met de besluiten van de Raad van Göteborg van juni 2001; Een van de doelstellingen van het Witboek was het herstel van de balans tussen modi.
Het beleid van de Commissie met een geïntegreerd pakket maatregelen; het heeft tot doel de toename van het wegtransport te beperken tot 38 procent. White Book; Het doel is om dit te bereiken door de ontwikkeling van korteafstandsvervoer over zee, per spoor en over de binnenwateren, alternatieven voor het wegvervoer.
De actieplannen zullen zich daarom richten op het ondersteunen van alternatieven voor het wegvervoer, met name voor de pijler "lange afstand". Dit vermindert niet alleen de congestie, maar zorgt ook voor verkeersveiligheid en een positieve impact op het milieu.
De Raad en het Parlement hebben het Marco Polo-programma op 22 juli 2003 goedgekeurd. Het doel van het programma was om de verwachte toename van de internationale belasting op de weg te helpen verleggen naar zeevaart-, spoor- en binnenvaart over korte afstanden. De pionier van het Marco Polo-programma was het proefproject Pilot-acties voor gecombineerd vervoer (PACT). Commissie 14 Juli 2004 stelde Marco Polo II voor, het volgende programma van het Marco Polo-programma.
De Europese Commissie heeft haar laatste witboek over 28 maart 2011 gepubliceerd. Het Witboek getiteld Har Roadmap voor een interne Europese vervoersruimte - Op weg naar een concurrerend en hulpbronnenefficiënt vervoerssysteem öngör voorziet in het aanbieden van concurrerend en zuinig vervoer in de hele EU door 2050 en de vermindering van de uitstoot van broeikasgassen door de sector in het kader van de wereldwijde verbintenissen van de EU.
In het Witboek worden de mondiale ontwikkelingen in de vervoerssector, toekomstige uitdagingen en beleidsinitiatieven waarmee rekening moet worden gehouden, beoordeeld. Vervoer blijft een sleutelelement van economische ontwikkeling, regionale en sociale cohesie, maar staat ook voor nieuwe uitdagingen.
In feite moeten alle landen die in het Witboek worden genoemd het vervoersbeleid bestrijken. In het kader van het overwinnen van de meest invloedrijke economische crisis in de wereld sinds de 1930s, heeft de recente economische crisis in de wereld gezorgd voor een plotselinge stijging van de prijzen van olie en andere goederen als een indicator van toenemende onevenwichtigheden in het gebruik van wereldwijde hulpbronnen.
Tegelijkertijd was de internationale gemeenschap het erover eens dat de uitstoot van broeikasgassen in de wereld drastisch moet worden verminderd. Daarom is er een slechte toekomst voor de transportsector, die bijna volledig afhankelijk is van olie, die in 1990 meer broeikasgasemissies uitstoot in vergelijking met het jaar 2012 en een belangrijke bron van lawaai en lokale luchtvervuiling is.
Het witboek gaat in op de uitdagingen van het fundamenteel veranderen van het vervoerssysteem, het aanmoedigen van het verlaten van olie en het creëren van moderne infrastructuur en multimodale mobiliteit ondersteund door intelligente management- en informatiesystemen.
Deze uitdagingen zijn naar voren gebracht samen met een "Sağlayan SaaSlayan Sağlayan" en een nieuw Sağlayan Energie-efficiëntieplan dat een routekaart voor de koolstofarme economie bij 2050 biedt. Dit is een integraal onderdeel van het initiatief "Resource Efficiency".
White Book wordt voorbereid in 3 sectie kısım
* Deel I - Huidige trends en toekomstige uitdagingen: Olie verlaten: gebaseerd op beoordelingen van recente ontwikkelingen en huidige trends, identificeert het potentiële uitdagingen voor het vervoersysteem in de toekomst. Dit deel verduidelijkt de grenzen van de uitstoot van broeikasgassen waaraan het vervoer moet voldoen, met name in het kader van acties tegen klimaatverandering.
* Hoofdstuk II - 2050 Visie: geïntegreerd, duurzaam en effectief mobiliteitsnetwerk: dit hoofdstuk tracht een redelijke en wenselijke methode te formuleren om deze uitdagingen het hoofd te bieden en betere mobiliteitsdiensten voor burgers en activiteiten te bieden. Deze visie gaat vergezeld van doelstellingen met betrekking tot geplande beleidsacties voor het volgende decennium.
* Hoofdstuk III - Strategie: beleid om verandering teweeg te brengen: dit is het functionele gedeelte van het Witboek. Dit hoofdstuk beschrijft de initiatieven waarmee in het volgende decennium rekening moet worden gehouden om de doelstellingen van deel I te bereiken, de vervoerssector op een duurzaam pad te brengen en de kloof tussen visie en realiteit te overbruggen.
4- MULTIMODUS TRANSPORT
We weten dat de keuze van transportwijzen belangrijk is om ervoor te zorgen dat de goederen hun bestemming in korte tijd, economisch en veilig bereiken. In deze context was het onvermijdelijk om meer dan één type transport te gebruiken bij het transport van de lading van het vertrekpunt naar de bestemming.
Dit transportsysteem, dat zich heeft uitgebreid met de integratie van meer dan één type transport en steeds meer voorkomt, maakt gebruik van de uitingen van multimodaal transport, intermodaal transport en gecombineerd vervoer.
Vooral voldoen aan twee voorwaarden gecombineerd vervoer in de EU en Turkije werd in de lead-off-gerelateerde experts aangenomen. De eerste van deze voorwaarden, transport, wegtransportvoertuigen, treinen, binnenvaartschepen, schepen en vliegtuigen, inclusief ten minste twee van de voertuigen, de tweede moet worden getransporteerd in een eenheidslast.
Multimodaal vervoer is in feite een algemeen concept dat intermodaal vervoer en gecombineerd vervoer omvat. Gecombineerd transport is het speciale geval van interspecifiek transport.
Voor een beter begrip en uitleg van gecombineerd transport zijn de algemeen aanvaarde definities:
• Multimodaal vervoer: het wordt gegeven aan de algemene naam van de vervoerswijze waarbij het vervoer van lading wordt uitgevoerd door twee of meer transportmiddelen.
• Intermodaal vervoer; Het wordt gedefinieerd als het transport van goederen die als eenheden (containers, wissellaadbakken, aanhangwagens) moeten worden getransporteerd en ze moeten worden vervoerd als dezelfde eenheidslast over de hele transportketen (verschillende soorten transport).
• Gecombineerd vervoer: het wordt gedefinieerd als het grootste deel van de transportketen in vervoer tussen soorten per spoor, over de binnenwateren of over zee en de begin- en eindpaden worden over de weg zo kort mogelijk gemaakt. De EU legt een beperking op aan de hoofdvervoerszone die de lijn spoorweg, binnenvaart of zeevervoer 100-kilometers als vluchtafstand moet overschrijden.
Het hierboven beschreven gecombineerde vervoer is een zeer rationele keten van vervoerswijzen waarin vervoerswijzen over het algemeen worden gebruikt waar zij technisch en economisch het meest efficiënt zijn.
In deze context wordt zowel effectief transport verschaft als de mogelijkheid van het corrigeren van de verstoringen in de balans van het systeem wordt verschaft. Het doel van het gecombineerd vervoer verschuift feitelijk het grote aandeel van het wegvervoer naar het spoor of over zee / binnenwateren.