Near East University Hospital, hoofd van de afdeling Urologie prof. dr. Ali Ulvi Önder wees erop dat prostaatkanker, de meest voorkomende vorm van kanker bij mannen, niet te wijten is aan één enkele oorzaak en dat er verschillende risicofactoren zijn voor het ontstaan van kanker. prof. dr. Önder verklaarde dat het kankerrisico van mensen met prostaatkanker bij 2 van hun eerstegraads familieleden 5,1 keer toenam.
Prostaatkanker, een van de meest voorkomende vormen van kanker waarmee mannen in de wereld en in ons land worden geconfronteerd, kan zowel om genetische redenen als om milieu-effecten ontstaan. Near East University Hospital, hoofd van de afdeling Urologie prof. dr. Ali Ulvi Önder zei dat het risico om dezelfde ziekte te krijgen 2,2 keer is bij iemand wiens vader prostaatkanker heeft, 3,4 keer bij mensen met een broer of zus en 2 keer bij mensen met 5,1 eerstegraads familieleden.
Overmatige consumptie van onverzadigde vetten verhoogt het risico op het ontwikkelen van prostaatkanker.
Zeggen dat prostaatkanker de meest voorkomende kanker bij mannen is, zegt prof. dr. Ali Ulvi Önder: “Een van de belangrijke risicofactoren is het olieverbruik. Overmatige consumptie van onverzadigde vetten en obesitas verhogen het risico op het ontwikkelen van zowel prostaatkanker als kwaadaardige kanker. Bovendien verhogen roken, consumptie van rood vlees en dierlijk vet het risico op prostaatkanker, terwijl lycopeen (tomaten, andere rode groenten en fruit), selenium (granen, vis, vleesgevogelte, eieren, zuivelproducten), omega-3 vetzuren zuren (vis) zegt dat vitamine D en E een verlagend effect hebben op het risico op prostaatkanker.
Moeite met urineren kan duiden op prostaatkanker
prof. dr. Ali Ulvi Önder zegt dat, afhankelijk van de mate van obstructie in de urinewegen, prostaatkanker klachten veroorzaakt zoals moeite met urineren, branderig gevoel tijdens het plassen, vaak plassen, 's nachts opstaan om te plassen, urine-incontinentie, bifurcatie en moeite met urineren . Bovendien kan, in aanwezigheid van gevorderde of uitgezaaide prostaatkanker, pijn worden gezien, vooral in de botten van de onderrug, afhankelijk van het gebied van de ziekte.
Definitieve diagnose van prostaatkanker kan worden gesteld door prostaatbiopsie.
Uitleggend dat de definitieve diagnose van prostaatkanker wordt gesteld door pathologisch onderzoek van het weefsel verkregen uit prostaatbiopsie, legt prof. Dr. Önder zei: "De belangrijkste determinanten voor de biopsiebeslissing zijn het digitale rectale onderzoek van de prostaat (DRE-Digital Rectal Examination) en de PSA-test (Prostate Specific Antigen) in het bloed."
Mensen met een familiegeschiedenis van prostaatkanker moeten een PSA-test ondergaan vanaf de leeftijd van 40 jaar, en degenen die dat niet doen, vanaf de leeftijd van 50 jaar.
Aangezien prostaatkanker de meest voorkomende vorm van kanker bij mannen is en het risico hierop toeneemt met de leeftijd, is het voor mannen van groot belang om na een bepaalde leeftijd periodieke controles te ondergaan. prof. dr. Önder zei: "Mensen met een familiegeschiedenis van prostaatkanker wordt aanbevolen om vanaf de leeftijd van 40 te worden gecontroleerd met een PSA-test en DRE, en degenen die dat niet doen, vanaf de leeftijd van 50. Dit is een eenvoudige en goedkope vorm van kankerscreening. Ook als de patiënt geen klachten heeft, kan hij kanker in zijn prostaat hebben.
Beeldvormingsmethoden worden gebruikt voor de enscenering ...
prof. dr. Ali Ulvi Önder, “Tegenwoordig is de standaardpraktijk bij prostaatbiopsie rectale biopsie met behulp van echografie (TRUS – transrectale echografie). In deze toepassing wordt de prostaat gevisualiseerd met echografie en wordt de biopsieprocedure systematisch uitgevoerd met behulp van een speciale naald en pistool. Over het algemeen worden in totaal 8-12 biopsieën genomen en naar het laboratorium gestuurd voor pathologisch onderzoek. De biopsieprocedure wordt uitgevoerd zonder verdoving of bij voorkeur onder plaatselijke verdoving. Als prostaatkanker wordt gediagnosticeerd als gevolg van een biopsie, wordt het stadium van de ziekte bepaald om een behandelbeslissing te nemen. Voor de stadiëring worden verschillende beeldvormende technieken gebruikt, zoals computertomografie of MRI, botscintigrafie van het hele lichaam of PET.
prof. dr. Ali Ulvi Önder “Zoals bij alle kankerziekten, wordt de behandeling van prostaatkanker gedaan volgens het stadium van de ziekte. Het stadium van prostaatkanker kunnen we grofweg in 3 hoofdgroepen verdelen. Orgaangebonden ziekte, lokaal gevorderd stadium en gevorderd stadium. De beslissing om prostaatkanker te behandelen hangt af van factoren zoals het stadium van de ziekte, de biopsiegegevens, de gezondheidstoestand van de patiënt en de leeftijd van de patiënt.
Standaard behandelingsopties volgens stadia; monitoring, actieve monitoring, radiotherapie, chirurgie…
Prof. Dr. Ali Ulvi Önder gaf ook gedetailleerde informatie over de standaardbehandelingsopties die kunnen worden toegepast op basis van de stadia van de ziekte. In gevallen waarin de kanker beperkt is tot het orgaan, wordt de patiënt zonder enige behandeling gevolgd. In het algemeen wordt actieve bewaking toegepast op patiënten met een laag progressiepotentieel en oudere patiënten. Een herbiopsie wordt na een bepaalde tijd uitgevoerd bij patiënten met een laag progressiepotentieel, een lage PSA-waarde en kanker die wordt gedetecteerd in 1 of maximaal 2 delen van de biopsie. In meer gevorderde gevallen wordt stralingstherapie toegepast. Bij deze behandeling is het de bedoeling om de tumor te neutraliseren door radioactieve kernen buiten of in de prostaat te plaatsen. Een van de opties is een chirurgische ingreep. Prostaatkankeroperatie is het verwijderen van de gehele prostaat met de spermazak en het laatste deel van het spermakanaal. Het is een heel andere toepassing dan een operatie voor BPH. Het kan open of gesloten worden gemaakt. Gesloten chirurgie is een laparoscopische methode en kent twee opties: standaard of robotondersteunde laparoscopische prostatectomie. Radiotherapie, open chirurgie, standaard laparoscopische en robotondersteunde laparoscopische prostatectomiebehandelingen hebben oncologische gevolgen.
Stellend dat de behandelingsopties bij lokaal gevorderde ziekte chirurgie en radiotherapie zijn, stelt prof. Dr. Ali Ulvi Önder zei: “Radiotherapie en chirurgische toepassingen zijn vergelijkbaar met de orgaanbeperkte ziekte, maar omdat het risico op herhaling van de ziekte hoog is, kan het in dit stadium nodig zijn om gecombineerde behandelingen toe te passen. Hormonale therapie met of vóór radiotherapie, hormonale therapie voor en / of na de operatie, of postoperatieve radiotherapiebehandelingsopties kunnen beschikbaar zijn, ”zei hij. Prof. Dr. Önder “De standaard behandelingsoptie bij een ziekte in een vergevorderd stadium is hormoontherapie. Hormonale behandelingen zijn geneesmiddelen die de werking van het mannelijke hormoon testosteron verhinderen, waardoor de ontwikkeling van normale en kankercellen in de prostaat wordt voorkomen, en die worden toegediend in de vorm van naalden of pillen. "Er zijn geen ernstige bijwerkingen zoals systemische chemotherapie", zei hij.
Prof. Dr. Ten slotte zei Ali Ulvi Önder dat naast alle diagnostische en stadiëringsmethoden die verband houden met prostaatkanker, alle behandelingsopties met succes worden toegepast in het Near East University Hospital.
Wees de eerste om te reageren