
De volgende generatie trainingsvliegtuigen van de Amerikaanse luchtmacht, de T-7A Red Hawk, kampt tijdens de ontwikkeling met ernstige veiligheids- en prestatieproblemen. In het laatste rapport van het Pentagon's Directorate of Test and Evaluation (DOT&E) worden tekortkomingen in het nooduitwerpsysteem van het vliegtuig benadrukt. Ook zijn er nieuwe problemen ontdekt tijdens milieutests. Uit deze tests blijkt dat de T-7A nog verder verbeterd moet worden voordat er operationele tests kunnen worden uitgevoerd.
Problemen met het noodlanceersysteem
De T-7A Red Hawk maakt gebruik van ACES-5 schietstoelen, geproduceerd door Collins Aerospace, een dochteronderneming van Raytheon. Bij eerdere tests was gebleken dat het nooduitwerpsysteem ernstige veiligheidsrisico's met zich meebracht, vooral voor lichtere vrouwelijke piloten, vooral bij lage snelheden. Deze tekortkomingen vormden een van de grootste obstakels bij de ontwikkeling van het vliegtuig. Bij tests die in februari 2024 werden uitgevoerd, werden verbeteringen opgemerkt in het nooduitwerpsysteem bij gemiddelde snelheid, maar bij tests op hoge snelheid die in juni 2024 werden uitgevoerd, werd een fout ontdekt in de volgorde van het uitwerpen van de stoel. Bovendien werd vastgesteld dat het opnieuw ontworpen breekmechanisme van het cockpitraam niet goed functioneerde. DOT&E benadrukt dat er minimaal 7 extra tests nodig zijn voordat het systeem luchtcertificering krijgt.
Nieuwe problemen die zich voordoen bij milieutesten
Ook bij milieutesten van de T-7A werden ernstige problemen ontdekt. Tijdens temperatuurtests die in februari 2024 in het McKinley Climate Laboratory in Florida werden uitgevoerd, werd het vliegtuig getest bij temperaturen variërend van -25 tot 110 graden Fahrenheit. Tijdens deze testen werden verschillende technische tekortkomingen vastgesteld. De duurzaamheid van het vliegtuig moet verder worden verbeterd bij zware omgevingsomstandigheden. Vanwege deze tekortkomingen zijn er nieuwe tests gepland voor het derde kwartaal van boekjaar 2025. Er werd echter geen gedetailleerde uitleg gegeven over deze kwesties.
Ook worden er nog steeds testen uitgevoerd met het On-Board Oxygen Generation System (OBOGS) van de T-7A, dat tijdens de vlucht zuurstof produceert. In het verleden zijn er veel ongelukken met Amerikaanse militaire vliegtuigen gebeurd die door dit systeem werden veroorzaakt. Daarom is het de bedoeling om de prestaties van het systeem op lange termijn uitgebreid te testen.
Automatisch systeem ter voorkoming van botsingen op de grond en andere kritische tests
Het Automatic Ground Collision Avoidance System (AGCAS) dat in de T-7A wordt geïntegreerd, zal in 2026 in het toestel worden opgenomen. AGCAS is een systeem dat veel wordt gebruikt in straaljagers en voorkomt dat het vliegtuig de grond raakt. Bovendien zijn een groot deel van de cruciale vluchtproeven, zoals structurele belastingsproeven, tests van missiesystemen en tests met een hoge aanvalshoek, nog niet afgerond. Het voltooien van deze tests is van groot belang om ervoor te zorgen dat de T-7A voldoet aan de veiligheidsnormen.
Vertragingen en kostenstijgingen in het T-7A-programma
Vertragingen in het T-7A-programma hebben ook een negatieve impact op de trainingsprocedures van de Amerikaanse luchtmacht. Aanvankelijk werd verwacht dat de T-2024A in 7 operationeel zou zijn. Vanwege de huidige problemen is deze datum echter uitgesteld tot 2028. Bovendien heeft Boeing een groot financieel verlies geleden vanwege de kostenstijgingen in het T-7A-programma. Eind 2024 rapporteerde Boeing een verlies van 500 miljoen dollar in zijn defensiedivisie, waarmee het totale verlies sinds de start van het programma op meer dan 1 miljard dollar uitkwam. Hoewel deze kostenstijgingen de duurzaamheid van het T-7A-programma bedreigen, ondernemen Boeing en de Amerikaanse luchtmacht stappen om dit probleem aan te pakken.
Doelen en toekomstplannen
Boeing en de luchtmacht hebben naar verluidt vier extra testvliegtuigen besteld om de T-7A operationeel te maken. Daarmee willen ze de processen versnellen en zijn de nodige maatregelen genomen om een soepel verloop van het productieproces te garanderen. Het lijkt er echter op dat de T-4A nog een lange weg te gaan heeft voordat hij operationeel kan zijn. Bovendien is het nog belangrijker om de T-7A operationeel te maken, aangezien de T-38 Talon-vliegtuigen die in de huidige trainingsvloot van de Amerikaanse luchtmacht worden gebruikt, al sinds de jaren zestig in gebruik zijn en nu het einde van hun levensduur bereiken.
Een lang proces en kritieke uitdagingen
De T-7A Red Hawk staat voor grote uitdagingen in zijn streven om een onmisbaar trainingsvliegtuig voor de Amerikaanse luchtmacht te worden. Beveiligingsproblemen in het noodlanceersysteem, problemen met omgevingstesten en onvolledige structurele testen vormen ernstige obstakels voor de tijdige voltooiing van het programma. Boeing en de Amerikaanse luchtmacht doen er echter alles aan om deze problemen op te lossen. Het toekomstige succes van de T-7A is niet alleen van cruciaal belang voor de Amerikaanse luchtmacht, maar ook voor militaire trainingsprocessen over de hele wereld.