Istanbul Okan Universitair Ziekenhuis, Afdeling Psychologie, Kln. Ps. Müge Leblebicioğlu Arslan deed uitspraken over acute stressstoornis na de aardbeving.
Zeggen dat iedereen op dit moment direct of indirect getraumatiseerd is, Kln. Ps. Müge Leblebicioğlu Arslan zei: “We kunnen trauma definiëren als de staat van te veel zijn en het niet kunnen dragen. Houdingen of emotionele veranderingen tijdens een acute crisis betekenen niet direct dat we PTSS hebben of zullen ervaren. We kunnen enkele reacties laten zien in het licht van onverwachte crisissituaties zoals een plotselinge aardbeving. Ons zenuwstelsel kan worstelen met deze plotselinge situatie. Deze spanning kan ertoe leiden dat we fysiologische reacties vertonen, zoals hartkloppingen, kortademigheid, benauwdheid op de borst, of emotionele reacties zoals huilbuien, driftbuien, bevriezing, verdriet, angst, malaise en schuldgevoelens. Dit is allemaal heel normaal in dit proces.” hij zei.
"Studies tonen aan dat de symptomen die we na de derde en vierde week laten zien bij rampen zoals aardbevingen, de eerste tekenen zijn van PTSS", zei Kln. Ps. Müge Leblebicioğlu Arslan zei: “De signalen van PTSS beginnen meestal op het punt waar het moment van crisis eindigt. We zitten echter nog steeds in een crisismoment en deze crisis is nog niet voorbij. We wachten op naschokken, mensen die vast komen te zitten onder puin, beschadigde gebouwen. We zijn allemaal direct of indirect getuige van deze crisis.” gezegd.
Zeggen dat wat we zien, horen en kijken "secundair trauma" kan veroorzaken, Kln. Ps. Müge Leblebicioğlu Arslan zei dat de verwerking van trauma erg belangrijk is bij het voorkomen van PTSS.
cln. Ps. Arslan vatte de maatregelen die helpen bij het verwerken van trauma voor elke leeftijdsgroep als volgt samen:
“Geef me het bericht dat je veilig bent”
Met onze dagelijkse routines kunnen we onszelf de "je bent veilig"-boodschap geven die we het meest nodig hebben, vooral in deze periode. Streef ernaar om door te gaan met je routines: Routines maken de staat van intense onzekerheid waarin we ons bevinden een beetje specifiek en zorgen ervoor dat de persoon zich veilig voelt.
“Vermijd overmatige blootstelling aan sociale media en nieuwskanalen”
In dit proces stelt u zich mogelijk constant bloot aan sociale media en nieuwskanalen om de angst die door onzekerheid wordt veroorzaakt, het hoofd te bieden. Op dit moment is het erg belangrijk om sociale media voldoende te gebruiken om informatie en hulp te krijgen om het optreden van secundair trauma te voorkomen.
"Gevoelens uiten en contact houden"
Stel gedurende de dag vragen als “Hoe voel ik me?, Hoe werd ik beïnvloed door het beeld?, Waar was ik bang voor? Wat is het beeld dat me achtervolgt?'' etc. Het delen van je gevoelens en gedachten zal helpen om de sporen van trauma uit te wissen. Integendeel: “De mens huilt niet. Je bent een grote man geworden. Wees sterk. Vermijd zinnen als "Je moet sterk zijn." Deze uitspraken zorgen ervoor dat de persoon zijn emoties onderdrukt en moeite heeft met het verwerken van het trauma.
“Verwaarloos je fysieke gezondheid niet”
Evenwichtige voeding, regelmatige slaap en opvolging van eventuele medicijnen zijn erg belangrijk in dit proces.
“Laat je rouwproces toe”
We mogen niet vergeten dat ieders rouwproces uniek is. In dit moeilijke proces moeten we inclusieve taal gebruiken in plaats van oordelende taal. Laten we het gebruiken zodat we onze individuele en sociale geestelijke gezondheid kunnen beschermen.
“Aarzel niet om psychologische hulp te zoeken”
Als je humeur verbetert en het moeilijk is om ermee om te gaan, zoek dan hulp bij een professional in de geestelijke gezondheidszorg.”