De oplopende spanning tussen Rusland en Oekraïne, dat qua volume een belangrijke plaats inneemt in de buitenlandse handel van Turkije, weergalmde ook in de Turkse logistieke sector.
UTIKAD-bestuursvoorzitter Ayşem Ulusoy evalueerde ook de routes die kunnen worden gebruikt in geval van een mogelijke oorlog.
Dat de spanning tussen Rusland en Oekraïne sinds gisteravond nog verder opliep, baarde opzien in de Turkse logistieke sector, net als in alle andere sectoren. Hoewel de Oekraïens-Russische grenzen nog steeds actief open zijn en de grensovergangen normaal doorgaan, onderstreept het besluit van de lokale regeringen van Lugansk en Donetsk om zich bij Rusland aan te sluiten, de aanvaarding van deze besluiten door de Russische president Vladimir Poetin en de ondertekening van de decreten opnieuw de mogelijkheid van een mogelijke oorlog in de regio tekende hij.
Bovendien heeft het Turkse ministerie van Buitenlandse Zaken verklaard het decreet van Rusland niet te erkennen. In de verklaring werd ook gesteld dat het standpunt van Rusland volledig in strijd is met de kwesties van de Overeenkomst van Minsk en zou betekenen dat Rusland zich terugtrekt uit de overeenkomst.
Met een buitenlands handelsvolume van 2021 miljard dollar met Rusland in 27, heeft Turkije ook een buitenlands handelsvolume van 6 miljard dollar met Oekraïne, waarmee het vooral samenwerkt op het gebied van civiele bescherming. Hoe de politieke en commerciële betrekkingen van ons land met beide landen worden beïnvloed, zal de komende dagen duidelijk worden. Wanneer we echter de huidige situatie in de logistieke sector evalueren, is het nuttig om eerst twee zaken aan de orde te stellen. De eerste is de situatie van 'Civil Defence Logistics', waar ons land wereldwijd een belangrijk verschil maakt. Deze en soortgelijke spanningen, de mogelijkheid van oorlog, kunnen ons land echt schaden in termen van de dienstensector.
De andere kwestie is dat voor het geval deze spanning in oorlog verandert, er onmiddellijk alternatieve routes moeten worden bepaald en de nodige voorzorgsmaatregelen moeten worden genomen voor kruisingen op bestaande routes. Als de Verhniy Lars Gate in Georgië en de Derbent Gate in Azerbeidzjan op de voorgrond treden als alternatieve routes, zullen er op de lange termijn problemen ontstaan. Want beide gates zijn ontoereikend voor zowel technologische infrastructuur als wachtende voertuigen als het vrachtverkeer deze kant op schuift.
Gezien het feit dat ongeveer 60-65% van ons handelsvolume met Rusland via Oekraïne wordt geleverd, is het mogelijk om zeer ernstige accumulaties aan deze twee poorten te ervaren. Hier is het eventueel mogelijk om de poortpassen en transittijden met minimaal 10 dagen te verlengen. Het zou goed zijn om de mogelijkheid niet te negeren dat de vrachttarieven als gevolg van deze problemen met 40-50 procent zullen stijgen.
Een ander alternatief zijn Ro-Ro-vluchten tussen Rusland en Turkije, die al lang op de agenda staan. Een Ro-Ro-reis tussen Turkije en Rusland is in principe redelijk, maar zou ook veel handiger zijn voor zowel Georgië als Azerbeidzjan.
Rusland definieert zijn eigen havens echter als containeroverslaggebieden en wil lokale containerkosten toepassen op TIR's. In de afgelopen jaren zijn hierover onderhandelingen gevoerd tussen Rusland en Türkiye; Rusland toonde niet alleen een geschikte haven voor Ro-Ro-reizen, het Ro-Ro-project kon ook niet worden uitgevoerd omdat de voorgestelde havens werden gedeeld met containervelden en de toe te wijzen gebieden beperkt waren. Zelfs in een normale periode zal Rusland, dat niet gecharmeerd is van Ro-Ro-expedities, zijn havens openstellen voor handel in een mogelijke oorlog in de Zwarte Zee, wat een ander vraagteken is.
Op dit moment zou het laatst mogelijke alternatief zijn om Wit-Rusland en Polen als HUB te gebruiken. Hoewel dit overslagmodel veel moeilijker en kostbaarder is, blinkt het uit in duurzame logistieke dienstverlening.
Wees de eerste om te reageren