De belangrijkste risicofactor bij het gebruik van tabak bij longkanker

De belangrijkste risicofactor bij longkanker
De belangrijkste risicofactor bij longkanker

Het is wereldwijd de meest voorkomende vorm van kanker bij mannen en vrouwen, en het is ook de meest dodelijke kanker. In de wereld krijgen jaarlijks ongeveer 2 miljoen mensen de diagnose nieuwe longkanker en sterven 1.7 miljoen mensen aan longkanker. Om deze reden wordt november over de hele wereld en in ons land geaccepteerd als "Lung Cancer Awareness Month". We mogen niet vergeten dat het mogelijk is om de frequentie van deze kanker eerst als individu en daarna als samenleving bewust te verminderen.

Longkanker is wereldwijd de meest voorkomende vorm van kanker

Het is wereldwijd de meest voorkomende vorm van kanker bij mannen en vrouwen, en het is ook de meest dodelijke kanker. In de wereld krijgen jaarlijks ongeveer 2 miljoen mensen de diagnose nieuwe longkanker en sterven 1.7 miljoen mensen aan longkanker. Om deze reden wordt november over de hele wereld en in ons land geaccepteerd als "Lung Cancer Awareness Month". We mogen niet vergeten dat het mogelijk is om de frequentie van deze kanker eerst als individu en daarna als samenleving bewust te verminderen.

Yeni Yüzyıl Universiteit Gaziosmanpaşa Ziekenhuis, Afdeling Oncologie, Assoc. dr. Suna Çokmert gaf informatie over 'behandelingsmethoden voor longkanker' in het kader van de Lung Cancer Awareness Month.

Er is nog geen effectieve screeningsmethode voor dit type kanker, en tabakscontrole is het belangrijkste en meest effectieve instrument in de strijd tegen longkanker; Ons National Tobacco Control Program, dat in deze context is ontwikkeld, heeft tot doel alle individuen in de samenleving te beschermen tegen de gezondheids-, economische, ecologische en sociale schade van tabaksproducten.

De belangrijkste oorzaak van longkanker is het gebruik van tabak.

Longkanker is een progressieve ziekte die optreedt bij de ongecontroleerde proliferatie van cellen waaruit normaal longweefsel bestaat. De belangrijkste factor die ervoor zorgt dat normale longcellen zich ongecontroleerd vermenigvuldigen, is tabaksgebruik. Studies tonen aan dat 90 procent van de longkankers optreedt als gevolg van het gebruik van tabak en zijn producten; Het risico op het ontwikkelen van kanker neemt toe met het aantal sigaretten dat per dag wordt gerookt, de duur van het roken, de leeftijd waarop men vroeg begint, de hoeveelheid diepe rook en de hoeveelheid teer. Het is bekend dat er meer dan 4000 chemicaliën en meer dan 70 kankerverwekkende stoffen in sigarettenrook zitten. Passieve blootstelling aan sigarettenrook verhoogt ook het risico op longkanker. Het risico op het ontwikkelen van longkanker neemt met 20-30% toe bij mensen die thuis of op het werk passief worden blootgesteld aan rook, hoewel ze niet roken. Langdurig en overmatig dagelijks gebruik van tabak en tabaksproducten (zoals sigaretten, pijpen, sigaren, waterpijpen) verhindert de functie van het P53-gen, dat voorkomt dat de genen die de cel aansturen om te prolifereren, te functioneren, en de cellen zich ongecontroleerd vermenigvuldigen en vormen een tumorale massa in het longweefsel. Andere oorzaken van longkanker zijn beroepsmatige (asbest, zware metalen) en blootstelling aan het milieu (passief roken, radon). Minder dan 10 procent van de longkankerpatiënten heeft in hun leven nog nooit gerookt en de ziekte wordt veroorzaakt door een aantal genetische factoren.

Bij zware rokers loopt het risico op tot 30 procent.

Huidige rokers hebben een hogere incidentie van nieuwe longkanker dan degenen die nooit hebben gerookt of zijn gestopt met roken. Terwijl het risico bij zware rokers tot 30 procent stijgt, is het risico op het ontwikkelen van longkanker bij een niet-roker minder dan 1 procent. Met het stoppen met roken begint het risico op het ontwikkelen van kanker snel af te nemen. 10 jaar na het stoppen met roken lijkt het risico op longkanker met 50 procent te zijn verminderd. Houd er ook rekening mee dat dit risico nooit zal terugkeren naar het grafische kenmerk van een niet-roker. Bij stoppen met roken neemt de kans op longkanker in de loop van de tijd af en benadert het niveau van niet-rokers 10-20 jaar na het stoppen met roken.

De gemiddelde overlevingskans bij longkankerpatiënten die in een vroeg stadium worden gediagnosticeerd, is 70 procent.

Diagnose in een vroeg stadium is van groot belang bij de behandeling van longkanker, omdat de overlevingskans van patiënten met longkanker die in een vroeg stadium wordt gediagnosticeerd, gemiddeld 70 procent is. Helaas kunnen we deze kanker echter pas herkennen als de tumor groeit en op een orgaan drukt of zich opent naar de luchtpijp of uitzaait naar een ander orgaan. In het vergevorderde stadium zijn de overlevingspercentages erg laag. Het veroorzaakt meestal symptomen en klachten in de vorm van hoesten, sputum, bloederig sputum, pijn op de borst, rugpijn, toegenomen kortademigheid. Terugkerende of aanhoudende longinfecties zoals bronchitis of longontsteking, heesheid, verlies van eetlust, zwakte, vermoeidheid en gewichtsverlies moeten ons waarschuwen voor het bezoeken van een arts.

De eenvoudigste methode voor de diagnose van longkanker is thoraxfoto en bij patiënten met een massa in de long wordt een computertomografie uitgevoerd om te beslissen hoe de massa kan worden bereikt. Ofwel onder begeleiding van tomografie of met een dunne buigbare buis, die we bronchoscopie noemen, wordt de long van de patiënt bereikt en wordt er met een naald een stuk genomen. Deze procedure wordt een biopsie genoemd. PET CT kan worden gedaan om het stadium van de ziekte te leren kennen.

De behandelingsmodaliteit van elke patiënt moet worden geëvalueerd met een multidisciplinair onderzoek.

Het behandelplan bij longkanker varieert afhankelijk van het type en stadium van de tumor; Behandelingsopties zoals chirurgische verwijdering van tumorweefsel, chemotherapie en radiotherapie worden bepaald op basis van het stadium van de ziekte en de algemene toestand van de patiënt. De behandeling van elke patiënt verschilt; Bij de behandelingsbeslissing moeten meerdere factoren worden geëvalueerd met een multidisciplinair onderzoek en moet de ideale behandeling voor de patiënt worden bepaald.

In de afgelopen jaren zijn wetenschappelijke onderzoeken naar de mutaties die verantwoordelijk zijn voor tumorontwikkeling bij longkanker in een stroomversnelling geraakt, en doeltherapieën voor de huidige mutatie in de tumor hebben de overlevingskansen aanzienlijk verhoogd. Naast al deze, zoals bij veel soorten kanker, zijn immunotherapiebehandelingen begonnen die het vermogen van het immuunsysteem om tumoren te bestrijden vergroten, zodat we onze patiënten een succesvolle behandelingsoptie kunnen bieden, zowel in combinatie met chemotherapie als alleen.

Wees de eerste om te reageren

Laat een antwoord achter

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*