BTS woont Nancy Congress bij zoals uitgenodigd door CGT Railway Workers Union

bts cgt woonde nancy-conventie bij als gast van de vakbond voor spoorwegarbeiders
bts cgt woonde nancy-conventie bij als gast van de vakbond voor spoorwegarbeiders

Onze vakbond BTS, die de spoorwegarbeiders in ons land vertegenwoordigt, was uitgenodigd op het 10ste congres van de Spoorwegarbeidersbond (CGT Cheminots), die lid is van de Internationale Transportarbeidersfederatie en opereert binnen de Franse Algemene Bedrijfsconfederatie (CGT). ), gehouden in Nancy, Frankrijk tussen 13 en 2020 maart 44. . Het congres, dat naar verwachting zal worden bijgewoond door vakbondsdelegaties uit 26 verschillende landen, werd vanwege de uitbraak van het coronavirus bijgewoond door vakbondsdelegaties uit 12 verschillende landen, waaronder BTS.

De openingstoespraak van het congres, dat begon op dinsdag 10 maart, werd gehouden door Laurent Brun, voorzitter van de CGT-spoorwegfederatie. In zijn toespraak benadrukte Brun dat de regering-Macron de vastberaden houding van de spoorwegarbeiders zal handhaven door te herinneren aan de stakingen die ze de afgelopen 2 jaar hebben uitgevoerd tegen zowel de hervormingswet die de winsten van spoorwegarbeiders bedreigt als de pensioenhervormingswet die bedreigt alle medewerkers.

Aan het einde van de eerste dag van het congres werd een interview gehouden over het belang van internationale solidariteit met David Gobé, hoofd van de ITF Railway Employees Section, en Hasan Bektaş, voorzitter van BTS. donderdag gehouden. Bektaş begon zijn toespraak door CGT en ITF te bedanken voor hun vriendelijke uitnodigingen en gastvrijheid. Hij merkte op dat deze problemen, die verschillende dimensies hebben, zoals privatisering, aanval op baanzekerheid en verlaging van lonen, een mondiaal karakter hebben en daarom is het noodzakelijk om samen te strijden als arbeiders en vakbondsleden uit verschillende landen. Samenvattend het privatiseringsproces in TCDD, verklaarde Bektaş dat de privatisering resultaten opleverde die in strijd waren met de aanvankelijke beloften, zowel in de wereld als in Turkije. Onze bond gaf aan dat BTS sinds haar oprichting veel belang hecht aan internationale solidariteit en daarvoor in 1994 lid is geworden van de ITF. Hij verklaarde dat BTS op verschillende momenten samenwerkte met de ITF. Bektaş verklaarde dat BTS sinds de oprichting voortdurend wordt onderdrukt, dat zijn leden het slachtoffer zijn geweest van intimidatie en dat de gele vakbonden hebben geprobeerd het te ondermijnen. Hij benadrukte dat ze zijn ontslagen, tientallen van onze vrienden zijn berecht, maar ondanks alle hierdoor zet BTS zijn activiteiten voort zonder op te geven in de huidige omstandigheden waarin de strijd voor vakbond en democratie met elkaar verweven zijn. Opnieuw werd op 1998 oktober 15 informatie gegeven over het bloedbad waarbij 2016 van onze kameraden, van wie 10 lid zijn van onze vakbond, de marteldood stierven en tientallen van onze vrienden gewond raakten, waarvan sommigen ernstig, als gevolg van de zelfmoordaanslag op de bijeenkomst van Labour, Peace and Democracy. Bektaş sprak zijn overtuiging uit dat de strijd zal worden voortgezet met het tot stand brengen van internationale solidariteit en sloot zijn toespraak af met de woorden "Lang leve de Internationale Unie van de Arbeidersklasse".

Op de tweede dag van het congres vond een internationale bijeenkomst plaats. Vertegenwoordigers uit 13 landen, waaronder Frankrijk, namen het woord tijdens deze bijeenkomst, die was georganiseerd om van gedachten te wisselen over de problemen van spoorwegarbeiders in verschillende landen van de wereld en wat er tegen deze problemen kan worden gedaan. Naarmate de toespraken vorderden, viel het alle deelnemers op dat de processen en problemen die in verschillende landen werden ervaren, verrassend veel op elkaar leken.

Een van de problemen die op de agenda kwamen, was privatisering. In de toespraken werden de privatiseringsprocessen genoemd die in verschillende landen op vergelijkbare data op de voorgrond traden in het kader van het neoliberale beleid van de jaren tachtig en de pijnlijke resultaten ervan. Michelle Rodgers, voorzitter van RMT Union, vatte het beeld samen dat de privatisering in Engeland schiep. Rodgers verklaarde dat als gevolg van het privatiseringsproces dat in 1980 begon, het spoorvervoer in Engeland, waar tegenwoordig 1992 bedrijven treinen exploiteren, een bal van problemen is geworden. Het publiek betaalt elk jaar 24 miljard pond aan particuliere bedrijven, maar de kwaliteit service is gedaald en de prijzen zijn gestegen. Rodgers verklaarde dat bedrijven niets anders geven dan winst, en verklaarde dat de staat de bedrijven overnam die failliet gingen of waarvan de contracten waren verlopen, en dat dit extra kosten met zich meebracht, en noemde een bedrijf dat winst maakte voordat het werd overgedragen, maar verklaarde een verlies van honderden miljoenen ponden in het jaar dat het zou worden overgedragen. Een van de problemen die werd benadrukt, was dat bedrijven na de privatisering de noodzakelijke infrastructuur- en onderhoudsuitgaven vermeden. Etienne Libert, vicevoorzitter van de Belgische ABVV-bond, zei: "Als machinist kan ik zeggen dat privébedrijven niet het nodige onderhoud aan de lijn, het systeem en de apparatuur uitvoeren." hij zei. Verwijzend naar een andere dimensie van privatisering, zei Rafael Garcia Martinez, secretaris-generaal van de Spaanse CCOO-unie: “Privébedrijven geven niet om veiligheid op het werk. Ook het treinverkeer is chaotisch.” gezegd. Het verloren concurrentievoordeel ten opzichte van de snelweg door de gestegen kosten als gevolg van privatisering was een ander belangrijk punt. De vertegenwoordiger van de Franse vakbond verklaarde dat door de gestegen kosten als gevolg van privatisering de spoorwegen een markt van 5% in vrachtvervoer in Frankrijk verloren, tegen de snelweg in, en dat deze situatie negatieve gevolgen had voor het milieu, en beschreef de ondermijning van het spoorvervoer door de regering, die opriep tot milieubewustzijn, als hypocrisie.

De toespraak van Moussa Keita, secretaris-generaal van de CSTM Union, die de bijeenkomst bijwoonde als vertegenwoordiger van Mali, onthulde de tragische gevolgen van privatisering. Keita verklaarde dat als gevolg van de door de Wereldbank opgelegde privatisering in 2003 de lijn tussen Dakar en Bamako, die al meer dan 100 jaar de levensader is van de volkeren van Senegal en Mali, tot stilstand is gekomen. Hij legde uit dat deze lijn, die vroeger elke dag treinen liet rijden en de dorpen langs de lijn met de oceaan verbond, na privatisering werd geëxploiteerd door Amerikaanse en Canadese bedrijven met winstoogmerk. Keita verklaarde dat de treinfrequentie in de loop van de tijd afnam, waarna deze bedrijven, die de lijn niet winstgevend genoeg vonden, vluchtten.

Het proces in Nieuw-Zeeland kwam naar voren als een voorbeeld van een succesvolle strijd tegen de privatiseringsaanval. John Kerr van de RMTU-vakbond verklaarde dat ze erin geslaagd waren de in 1993 in Nieuw-Zeeland geprivatiseerde spoorwegen te onteigenen als resultaat van de campagne die ze in 2003 begonnen en publieke steun kregen door de nadruk te leggen op milieubewustzijn. Kerr verklaarde dat ze bij dit proces grote hulp kregen van de ITF en zei dat internationale solidariteit een sleutelrol speelt in dergelijke strijd.

Aanvallen op arbeidsveiligheid en outsourcing waren andere onderwerpen die het vaakst ter sprake kwamen tijdens de internationale bijeenkomst. Etienne Libert, van de Belgische FGTB-vakbond, verklaarde dat vaste banen in haar land sinds 2012 onder vuur liggen en dat 5.000 vaste banen zijn ontruimd en vervangen door contractarbeiders. Het verminderen van vaste banen door gepensioneerden bij staatsspoorwegmaatschappijen niet te vervangen en sommige banen over te hevelen naar onderaannemers kwamen naar voren als een zaak van algemeen belang. Rafael Garcia Martinez van de Spaanse CCOO-vakbond zei dat het aantal vaste werknemers, dat in 1983 50.000 was toen hij begon te werken, nu 27.000 is. RMT-chef Michelle Rodgers verklaarde dat een van de ergste voorbeelden van onderaanneming en onzekerheid in het VK te zien is met de implementatie van de Zero Hour Agreement. Hij zei dat door deze praktijk, een moderne versie van slavernij, waarbij uren en lonen niet in de arbeidsovereenkomst staan, de werkgever de werknemer kan oproepen om te werken wanneer en zo vaak als hij wil. maar 4 uur per maand werken.

Tijdens de internationale bijeenkomst verklaarde onze voorzitter Hasan Bektaş dat de genoemde processen en problemen in algemene termen ook in Turkije worden ervaren en dat er acties kunnen worden ondernomen die de internationale solidariteit in de praktijk kunnen weerspiegelen. Hij stelde gelijktijdige acties of persberichten in verschillende landen voor op een bepaalde dag tegen privatiseringsprocessen.

Op de derde dag van het congres hield Philippe Martinez, secretaris-generaal van de CGT-confederatie, een toespraak. Daarna werd het doorgegeven aan het forumgedeelte, waar het gewenste lid sprak en sprak. In het volgende gedeelte van het internationale forum betraden vertegenwoordigers van Nieuw-Zeeland, Spanje, Marokko, Cuba en Oostenrijk het podium en hielden een open sessie in aanwezigheid van congresafgevaardigden over de problemen die spoorwegarbeiders in hun land ervaren. Aan het einde van deze aflevering werd het interview met onze voorzitter Hasan Bektaş op dinsdag uitgezonden in het Frans. Na deze toespraak, die een groot applaus kreeg van de afgevaardigden in de zaal, kwamen veel afgevaardigden naar ons toe om hun gevoelens te uiten. Hij verklaarde dat ze door de media Turkije als één man zien, zich niet bewust zijn van de strijd voor arbeid, vrede en democratie in ons land, en het is een goed gevoel om naar zo'n toespraak te luisteren en te bedenken dat er mensen zijn die ook in Turkije worstelen.

Vrijdag 12 maart was de afscheidsdag van de buitenlandse delegaties, waaronder de BTS-delegatie. De buitenlandse delegaties waren van mening dat deze bijeenkomst, die plaatsvond op uitnodiging en organisatie van de CGT Spoorwerknemersbond, een zeer belangrijke functie had om het belang van internationale solidariteit en uitwisseling van ideeën in herinnering te brengen. Bovendien hebben de gastvrijheid en organisatorische vaardigheden van CGT het respect en de waardering verdiend van vakbondsvertegenwoordigers uit het hele land, inclusief BTS.

Wees de eerste om te reageren

Laat een antwoord achter

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*