Burgemeester İmamoğlu: 'Kanal Istanbul Desk is vernietigd We Will Talk'

president imamoglu channel we zullen praten over istanbul tafel vernietigde aardbeving
president imamoglu channel we zullen praten over istanbul tafel vernietigde aardbeving

IMM-voorzitter Ekrem İmamoğluwoonde de "Workshop Productieondersteuning, Planning en Productmarketing" bij, bijgewoond door ambtenaren van 11 grootstedelijke gemeenten. İmamoğlu beantwoordde vragen van journalisten na zijn openingstoespraak tijdens de workshop.

Op de vraag "Hoe zal Canal Istanbul de landbouwgronden van Istanbul beïnvloeden?", zei İmamoğlu: "Canal Istanbul vernietigt bijna 10 procent van het huidige landbouwareaal van Istanbul." Kanaal Istanbul is een trauma. Kanaal Istanbul is niet zo'n strategisch project. Kanal Istanbul is een vastgoedbedrijf. Vastgoedontwikkelingsbedrijf. De Canal Istanbul tafel is gesloopt. Ik denk dat het gesloopt is. Kijk, we rocken elke dag. We zullen het hebben over de aardbeving. We zullen praten over de levens en eigendommen van honderdduizenden mensen. We zullen het hebben over de economie van dit land. De aardbeving in Istanbul kost dit land minstens 400 tot 500 miljard dollar. Waarom 400-500 miljard dollar? Maak van zo’n grote dreiging geen politiek materiaal. 'Bestel mij, laten we komen,' zeg ik. Geef instructies en laten we komen. Laten we al onze ego's van deze tafel halen. Ik zeg: 'Ik ben klaar om de portier van die tafel te zijn.' Ik ben er klaar voor om de persoon te zijn die aan die tafel over elke kwestie vecht. Het maakt mij niet uit wie de held zal zijn. 'Het is genoeg dat deze natie gered wordt', antwoordde hij.

De derde van de workshops "Productieondersteuning, planning en marketing van producten", waarvan de eerste en de tweede werden georganiseerd door respectievelijk Izmir en Hatay Metropolitan Municipalities, werd gehouden door de Istanbul Metropolitan Municipality (IMM). Tijdens de workshop in Küçükçekmece; Ambtenaren van relevante eenheden van de grootstedelijke gemeente Istanbul en Muğla, Mersin, Eskişehir, Antalya, Ankara, Çanakkale, Adana, Aydın, Hatay, İzmir en Tekirdağ grootstedelijke gemeenten waren aanwezig. Burgemeester Kemal Çebi van Küçükçekmece woonde ook de workshop bij en ondersteunde deze. Sprekend tijdens de workshop, IMM-president Ekrem İmamoğlu, beschreef de bijeenkomst met de woorden: "Dit is een belangrijke reis in het creëren van een holistische landbouwfilosofie voor Turkije."

“WE KUNNEN NIET ZEGGEN DAT HET EEN PROBLEEM VAN DE CENTRALE OVERHEID IS EN 2 STAPPEN TERUG NEMEN”

İmamoğlu zei kort het volgende in de openingstoespraak van de workshop: “Dit is een bijeenkomst die begon onder de coördinatie van onze Izmir Metropolitan Municipality en vervolgens werd voortgezet in Hatay, en we houden hier de derde. We stellen overal dat onze elf grootstedelijke gemeenten verplicht zijn om een ​​aantal absoluut innovatieve ideeën, projecten of filosofieën voor Turkije te produceren, niet alleen op het gebied van de landbouw maar ook op verschillende gebieden. De elf grootstedelijke gemeenten waar we het over hadden, vertegenwoordigen bijna de helft van de Turkse bevolking. Van steden met zo'n grote bevolking en potentieel kan nooit worden verwacht dat ze routinematige gemeentelijke diensten verlenen. Wij weten dat onze verantwoordelijkheid groot is. In die zin hebben we het over landbouw en technologie. Maar het moet bekend zijn dat we ook over onderwijs moeten praten. In een omgeving waar zoveel mensen in de stad wonen, hebben we de plicht om als gemeenten een filosofie over onderwijs te ontwikkelen, ideeën naar voren te brengen en zelfs praktijken te ontwikkelen om te zien welke tekortkomingen en hiaten we kunnen opvullen. In Turkije zijn en kunnen wij niet de grootstedelijke gemeenten zijn die zullen zeggen dat de kwestie een zaak van de centrale overheid is en twee stappen terug doen. Elk onderwerp zou ons onderwerp moeten zijn; Wij zijn de geadresseerde. We moeten ons best doen. Dit is mijn mening. “Ik weet dat onze andere burgemeesters deze mening ook hebben.”

“WIJ HEBBEN ZEER WAARDEVOL PERSONEEL”

“Istanbul heeft een interessante periode doorgemaakt. In 2019 hebben we opeenvolgende lokale verkiezingen meegemaakt. Ook al zeggen we 'de eerste hebben we meegemaakt', de tweede hebben we allemaal samen meegemaakt. Omdat het in heel Turkije een strijd voor democratie is geworden. We hebben allemaal onze conclusies hieruit. We omarmden allemaal onze oprechte en verenigde houding in een onwettige omgeving. Ik zeg dit door elke partij erbij te betrekken; Er werd een holistische strijd voor democratie gevoerd, en in die zin denk ik dat er in de geschiedenis van het land nooit meer een proces of fout zal zijn die daartoe leidt. De verkiezingen zijn voorbij; Wij hebben onze conclusies getrokken. Onze verantwoordelijkheden zijn begonnen. We zijn allemaal begonnen met werken en nu hebben we nog veel werk te doen. In deze zin moeten we al onze doelen en ons effectieve en efficiënte werk ontwikkelen in termen van hoe we ons land meer verlicht kunnen maken. Ook daar twijfel ik niet aan. We hebben zeer waardevol personeel. Ons land kent ernstige problemen. We hebben een zeer waardevolle geografie. Wij beschikken over een aanzienlijk grondbezit. Wij moeten ons hiervan bewust zijn en dit verbeteren. Helaas brengt verkeerd beleid ons in de problemen. Met dit verkeerde beleid wordt het land de verkeerde kant op gestuurd. Vooral de landbouw is daar één van. “Wij moeten in deze zaken een zeer actieve rol spelen.”

“IK BEN BURGEMEESTER VERANTWOORDELIJK VOOR 10 JAAR GESCHIEDENIS”

“Vandaag de dag merken we waar we ook gaan dat er grote armoede heerst, zowel in onze steden als op het platteland. We weten allemaal dat het proces niet werkt met deze armoede, deze verslechterende economische indicatoren en enkele gedwongen aanpassingen. Als je Anatolië en Thracië zegt, bevinden we ons precies in de landen waar deze neolithische revolutie begon. We bevinden ons op het land waar de landbouwrevolutie en de landbouw begonnen. Tienduizend jaar geleden werd in deze landen het zaad ontdekt. De landbouw begon hier. Zo begonnen zich op deze landen een gevestigd leven en een beschaving op te hopen. Deze landen hebben het potentieel om niet alleen een boodschap uit te zenden voor het land, maar ook voor de wereld, met betrekking tot de stappen die zij zullen zetten op het gebied van de landbouw. In plaats van zinloze manipulaties op deze vruchtbare gronden, door met aandrang te zeggen: ‘Ik zal aan deze kant een waterkanaal passeren, ik zal dit aan deze kant doen...’ In plaats van zulke vruchtbare gronden te vernietigen, is het noodzakelijk stappen te ondernemen die kunnen leiden tot berichten aan de wereld namens de landbouw van de toekomst en zorgen voor de technologische en agrarische ontwikkeling van deze landen. Ik zie mezelf als burgemeester die verantwoordelijk is voor 10 jaar geschiedenis. Als hedendaagse vertegenwoordigers van een 10 jaar oude cultuur, zal ieder individu dat in deze landen leeft en werkt; “Ik denk dat wij individuen zijn die ons werk moeten doen zonder Anatolië en Thracië te verraden.”

“ER IS EEN DALING MET 17 DUIZEND BOEREN IN 700 JAAR”

“Vandaag zijn we duidelijk een importland in de landbouw. We hebben een situatie bereikt waarin de meest basale producten zwaar worden geïmporteerd. Dit is erg verdrietig voor ons. In 17 jaar tijd is er een afname van 30 miljoen decares in onze teeltgebieden en een afname van 700 duizend mensen in het aantal boeren dat is opgenomen in het boerenregistratiesysteem. Dat is een groot aantal. Het zijn ook belangrijke gegevens over hoeveel werk we moeten doen om onze burgers van voldoende gezonde voeding te voorzien. Ik zie de afname van het aantal boeren, de verslechtering van het evenwicht tussen het platteland en de stad, en de aanleiding voor ongezonde bouw in ons land. Onevenwichtige migratie, waarbij mensen aan de ene kant ongelukkig zijn en als vluchteling naar de andere kant gaan en op die manier de stad bereiken, maakt de bouw en het leven daar ongekwalificeerd. Daar begint armoede in de stad te ontstaan.”

“WIJ ZULLEN GEEN TOESCHOUWER BLIJVEN”

“We staan ​​aan het begin van het nemen van serieuze stappen in Istanbul om een ​​landbouw- en voedselregime op te zetten. Met een aantal daarvan zijn we begonnen. We zien ook dat dit een model zal zijn voor het ondersteunen van de armen in zowel stedelijke als landelijke gebieden. We zijn ons ervan bewust dat we bij het plannen van de consumptie in deze grote stad ook een model hebben ontwikkeld om de productie te ondersteunen. Plattelandsgebieden en dorpen in Turkije raken snel leeg. In die zin verliest ons land ook de voedselzekerheid. Wij zullen niet toekijken hoe dit gebeurt. We zijn begonnen met de noodzakelijke infrastructuur- en bovenbouwwerken zodat onze overwegend landelijke wijken kunnen profiteren van de stedelijke welvaart. We richten een solidariteitsnetwerk op tussen het stads- en plattelandsleven in heel Turkije. In die zin zijn we begonnen met de productie van onze modeldorpen. Wij ondersteunen deze plekken gratis. Het platteland weer groener maken en de productie daar nieuw leven inblazen, zal onze voornaamste taak zijn. Met onze samenwerking met andere steden ontwikkelen we een model voor het ondersteunen van fabrikanten in heel Turkije. Hoe kunnen we de gezonde en schone producten die we produceren met onze erfstukzaden aan de tafels van onze mensen bezorgen? Hoe kunnen mensen hier zeker van zijn en deze producten kopen? “Wij gaan de ringen van de keten gezond maken.”

“WIJ ZIJN VAN plan TOEGANG TE BIEDEN TOT GEZOND EN GOEDKOOP VOEDSEL”

“In die zin zijn onze twee concepten erg belangrijk. Wij hechten veel belang aan zowel ‘Publieke Markten’ als ‘Publieke Restaurants’. We creëren een filosofie om dit populair te maken in 39 districten van Istanbul. Wij willen toegang bieden tot gezond en betaalbaar voedsel. We zullen onze zeer innovatieve projecten implementeren die zullen bijdragen aan de gezonde voeding van onze studenten en de mensen die met een minimumloon in deze stad proberen rond te komen. Met trots delen wij met u het landbouw- en voedselbeleid van de Istanbul Metropolitan Municipality, dat zorgvuldig is doordacht en vormgegeven met een participatieve aanpak. "Ik ben er zeker van dat dit model zal werken en de problemen systematisch zal elimineren wanneer al onze gemeenten vergelijkbare modellen zullen implementeren met een gemeenschappelijk begrip, ongetwijfeld in hun eigen unieke karakter."

“WIJ BIEDEN EEN MODEL AAN MENSEN”

Na zijn openingstoespraak beantwoordde İmamoğlu vragen van journalisten over de agenda. De vragen van de journalisten en de antwoorden van İmamoğlu op de vragen waren als volgt: “We zijn benieuwd naar wat er is besproken in de bijeenkomsten die u eerder met de grootstedelijke burgemeesters heeft gehouden. Wat voor soort ketting wordt het? Is er een model afgesproken? Is er voor hem een ​​duidelijke stap gezet?

Vandaag is de derde etappe. Izmir is de stad die als eerste de coördinatie heeft geïnitieerd. Hatay na Izmir. Vandaag zijn we in Istanboel. De conclusie die we uit deze bijeenkomsten willen trekken is deze: Ten eerste; Om mensen gezonde voeding te bezorgen. Gezonde voeding is een onderwerp dat de stad momenteel in vraag stelt, van het jongste kind van de samenleving tot het oudste. In essentie is onze visie deze: betrokken zijn bij het proces tot aan de gebieden waar de productie plaatsvindt. Wij voeren een onderzoek in die zin uit. Laatstgenoemd; Om de kostenverhogende factoren te verminderen. In deze zin bijvoorbeeld door beleid te ontwikkelen door producenten in de directe omgeving van Istanbul te ondersteunen. Veel dingen kunnen van boven naar beneden worden vermeld. Waarom is deze tabel belangrijk? Mersin is bijvoorbeeld een serieuze productiestad. Adana, Antalya en Hatay zijn hetzelfde. Zowel de problemen van de productie als de consumptie worden hier besproken. In deze betekenis; Deze kringen zullen zich verenigen als resultaat van deze bijeenkomsten en wij zullen een model aan de mensen presenteren. Natuurlijk zijn er verschillende dynamieken in de particuliere sector die de markt bepalen. Maar als de gemeenten hier collectief optreden en een dynamische houding aannemen, voorspellen wij dat dit serieuze verbeteringen in de voedingssector zal opleveren. Natuurlijk zijn wij niet de regering, wij zijn geen ministerie, wij hebben niet de bevoegdheid om wetten uit te vaardigen. Wij hebben niet zo’n limiet of recht. Wanneer we een gezond model ontwikkelen van hoe dit proces kan worden georganiseerd en vormgegeven, als een prototype, met de middelen die we hebben, zullen we zeggen; 'Hé Ankara, kijk; Er is zo'n model. 'Je kunt dit implementeren.' Eigenlijk bevinden we ons in deze fase van dit werk. Maar het belangrijkste is dat het Turkse landbouwbeleid de kans moet krijgen om door heel Turkije te worden beheerd met steun en subsidies. Eerlijk gezegd proberen wij, als grootstedelijke gemeenten, dit tot een conclusie te brengen, als les, als een belangrijke kwestie die onze gezondheid en de productiviteit van ons land beïnvloedt. Hopelijk willen we heel Turkije goed nieuws presenteren en brengen over het duidelijke antwoord op de vraag die u stelde, misschien na een of twee bijeenkomsten, voor of tijdens het voorjaar.

“KANAAL ISTANBOEL IS EEN TRAUMA”

“Istanbul is een grote stad met landbouwgronden, maar de impact van enkele grote projecten op landbouwgronden is de laatste tijd besproken. Kanal Istanbul is er één van. “Als het gebeurt, welke invloed zal dit dan hebben op landbouwgronden?”

Kanaal Istanbul vernietigt bijna 10 procent van het bestaande landbouwareaal van Istanbul. Verstedelijkingseffect? Dit gaat al naar een niveau dat onmogelijk te voorspellen is. Kanaal Istanbul is een trauma. Kanaal Istanbul is niet zo'n strategisch project. Kanal Istanbul is een vastgoedbedrijf. Vastgoedontwikkelingsbedrijf. Goed; 'Wij maken het, wij verkopen het, wij verdienen geld!' Kijk, ik zeg het zo duidelijk. Meneer, het was de Bosporus-passage, het was de bescherming van de Bosporus... Nee! Ik beschrijf dit met het deel dat ik al zoveel jaren analyseer, luisterend naar elk aspect van mensen, van de vrije markt, tot de bouwbedrijven die dit werk doen, tot andere instellingen... Ik beschrijf dit met het deel dat ik heb gehoord van de wetenschappers die ik volg: het zal het water vernietigen. Het zal de zoetwaterreserves ernstig aantasten. Tegelijkertijd, als je het eiland dat het heeft gecreëerd optelt, waar het 8 miljoen mensen gevangen heeft gezet, de schade die het aan de bodem heeft toegebracht en de bedreigingen die het heeft veroorzaakt met betrekking tot aardbevingen, is het een groot trauma... Zelfs als je erover nadenkt, ik verlies de slaap. Ik hoop dat we dit met al onze juridische inspanningen kunnen voorkomen. Natuurlijk zullen we dit voorkomen met de wil van de samenleving. Ik zie dat de samenleving dit afwijst en niet wil. Ik weet ook dat de mensen die via politieke mechanismen hun ‘goedkeuring’ gaven, hun ‘goedkeuring’ niet met een goed geweten gaven. Ik voel dit. Met andere woorden: hij zegt 'Ja' omdat zijn politieke partij hem steunt, maar ik weet dat zijn geweten dit niet accepteert. We moeten over aardbevingen praten. Je probeert in deze stad een nieuwe stad te creëren die niets met de aardbeving te maken heeft. Er zijn daar bijna 1 miljoen 100 definities, ik denk dat het meer dan 2 miljoen zijn. We zijn er nog niet in geslaagd de problemen van tienduizenden risicovolle gebouwen in deze stad op te lossen. Laten we dit uitzoeken. Dat is het onderwerp dat aan deze tafel besproken moet worden. De Canal Istanbul tafel is gesloopt. Ik denk dat het gesloopt is. Kijk, we rocken elke dag. We zullen het hebben over de aardbeving. We zullen praten over de levens en eigendommen van honderdduizenden mensen. We zullen het hebben over de economie van dit land. Ik zeg het nog eens. De aardbeving in Istanbul kost dit land minstens 400 tot 500 miljard dollar. Waarom 400-500 miljard dollar? Ik beschrijf hier niet de schade van één dag. Als je de depressie, de economische verliezen en de demoralisatie van dit land door de jaren heen bij elkaar optelt, is zelfs dit cijfer klein. Maak van zo’n grote dreiging geen politiek materiaal. 'Bestel mij, laten we komen,' zeg ik. Ik zeg het overal. Ik zeg dit zo hard. Geef instructies en laten we komen. Laten we al onze ego's van deze tafel halen. Ik zeg: 'Ik ben klaar om de portier van die tafel te zijn.' Ik ben er klaar voor om de persoon te zijn die aan die tafel over elke kwestie vecht. Het maakt mij niet uit wie de held zal zijn. Het is genoeg dat deze natie gered wordt.”

Wees de eerste om te reageren

Laat een antwoord achter

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*